Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

τελευταίο γράμμα.

Ποτέ δεν μπόρεσα να σου πω τι ένιωθα για εσένα, πάντα κάτι μου το χάλαγε πρίν προλάβω να αρθώσω λέξη. Κάποιες προσπάθειες έκανα μα οι κουβέντες μου ήταν ζαλισμένες και εσύ θύμωνες αντί να χαρείς. Τα έκανα μαντάρα .
 Είναι αστείο ενωθήκαμε για τόσο λίγο καιρό μα όλα όσα ζήσαμε ,άλλοι χρείαζονταν χρόνια για να πάρουν έστω μια γεύση . Αυτό είναι το παράπονό μου, βιάστικες να τα παρατήσεις .
Δεν κατάλαβα αν ο μεγαλύτερος σου φόβος ήταν αυτά που ένιωθες για εμένα ή εγώ η ίδια . Πλέον δεν θα μάθω ποτέ . Έτσι όπως τα κάναμε και οι δυο μας με τον εγωισμό μας .
Και ήρθε εκείνη η μέρα που με ξεφίλισες για τελευταία φορά και μου πέταξες ένα "καλά να περνάς" .Εσύ , που λίγο καιρό πρίν μου έλεγες πως σου λείπω . Έλπιζω να εννούσες κάθε λέξη που μου έγραφες γιατί αν ήταν και αυτά λόγια του αέρα όπως τόσα και τόσα που έχεις αραδιάσει , ένα πρώι θα ξυπνήσεις και θα είσαι κενός και αυτό που σου λέιπει δεν θα μπορείς πια να το φτάσεις.
 Αντιός αμιγκο ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: