Και ζαλιζόμουν με τις μουσικές και χόρευα σαν τρελή καθώς έπινα το ένα σφηνάκι μετά το άλλο . Εσύ ήσουν εκεί και με πρόσεχες μην κάνω καμία κουταμάρα . Όχι για κανέναν άλλο λόγο , απλά φοβόσουν μήπως και κάνω κάτι που θα το μετανιώσω την επόμενη που θα ξυπνούσα πάλι με κάποιον άγνωστο . Η ιστορία ήταν πάντα η ίδια , το πρωί θα σε έπαιρνα τηλέφωνο φρικαρισμένη και θα σου έλεγα "έγινε πάλι" και εσύ θα ερχόσουν να με πάρεις όπου και αν στο διάολο ήμουν .
Μα αυτή δεν ήταν μια συνηθισμένη μας έξοδος , ήταν η τελευταία φορά που θα σε έβλεπα , είχες κουραστεί να με τρέχεις στα νοσοκομεία και να ξυπνάς με έμενα να κλαψουρίζω για τους πόνους στο κεφάλι και να βρίζω την τύχη μου την κορδελιάστρα , την μοίρα μου την σακατεμένη που δεν έφταιγε ούτε ο κόσμος ούτε και εσύ . Ακόμα είχες κουραστεί κάθε τρείς και λίγο να σου γνωρίζω και έναν καινούριο μου γκόμενο που έμελλε να με παρατήσει γιατί όπως τότε λέγαμε ΑΥΤΟΣ έφταιγε ασχέτως αν κατά βάθος ξέραμε και οι δύο πως το πρόβλημα ήταν αποκλειστικά και μόνο δικό μου.
Και τα φέρνει έτσι η μοίρα και έκεινο το συγκεκριμένο βράδυ να γνωρίσω κάποιον που ούτε με παράτησε ούτε έφταιγε για κάτι . Μάλιστα αυτή τη στιγμή που γράφω κάθεται λίγο πιο πέρα και με παρατηρεί . Καλά περνάμε , αλλά ρε μαλάκα , μου λείπεις !Μου λείπουν τα ξύδια μας τα καλοκαίρια , οι μέρες μας στα λίγα τετραγωνικά και οι δηλώσεις μου του τύπου "η γειτόνισσά σου με είδε γυμνή"
. Μα το τελευταίο μας βράδυ ήταν ίσως και το ωραιότερο , κάπου χαμένοι στην Αθήνα σε τραβωλογούσα να βγείς απο το σπίτι, δεν ήσουν τότε και αυτό που λέμε "party animal" αλλά δεν έλεγες και όχι στις δικές μου καύλες . Ήμασταν κάπου ούτε που μπορώ να θυμηθώ που, μακριά απο το σπίτι πάντως και σε άφηνα που και που σε μια καρέκλα να κάνω τα κοινωνικά μου . Πόσα ποτά είχαμε πιεί ? Θυμάσαι ? Έχασα το μέτρημα κάπου στο πέμπτο, τέλως πάντων δεν έχει σημασία . Ήμασταν οι δυο μας μεθυσμένοι όπως συνηθίζαμε στη χρυσή δεκαετία μας και λέγαμε αστεία για τους θαμώνες . Τι γέλια κάναμε !
Η νύχτα είχε μια περίεργη μυρωδία αποχωρισμού , την ένιωθα μα την αγνωούσα . Φοβόμουν πως κάποια στιγμή θα την έκανες απο τη ζωή μου , αλλά δεν σε κατηγορούσα και εγώ στη θέση σου το ίδιο θα έκανα . Το ίδιο και ας αγαπούσα τόσο πολύ το άτομο που είχα απέναντι μου , δύο καταστροφικοί τύποι ποτέ δεν έκαναν καλό ο ένας στον άλλο .
Τότε τον γνώρισα , ήρθε απλά να με ρωτήσει αν ήμουν καλά πιάσαμε μια κουβέντα οι τρείς μας , και τον αφήσαμε να καταλάβει πως εσύ ήσουν μόνο ο κολλητός μου . Τότε μου έπιασες το χέρι και μου έιπες πως ο ρόλος σου τελείωσε εδώ . Έφυγες .
Πού πήγες ?
Ένα ακόμα βράδυ μαζί σου με σκληρά ποτά , αυτό περιμένω . Μην αγχώνεσαι πια για έμενα είμαι καλά .
Μα αυτή δεν ήταν μια συνηθισμένη μας έξοδος , ήταν η τελευταία φορά που θα σε έβλεπα , είχες κουραστεί να με τρέχεις στα νοσοκομεία και να ξυπνάς με έμενα να κλαψουρίζω για τους πόνους στο κεφάλι και να βρίζω την τύχη μου την κορδελιάστρα , την μοίρα μου την σακατεμένη που δεν έφταιγε ούτε ο κόσμος ούτε και εσύ . Ακόμα είχες κουραστεί κάθε τρείς και λίγο να σου γνωρίζω και έναν καινούριο μου γκόμενο που έμελλε να με παρατήσει γιατί όπως τότε λέγαμε ΑΥΤΟΣ έφταιγε ασχέτως αν κατά βάθος ξέραμε και οι δύο πως το πρόβλημα ήταν αποκλειστικά και μόνο δικό μου.
Και τα φέρνει έτσι η μοίρα και έκεινο το συγκεκριμένο βράδυ να γνωρίσω κάποιον που ούτε με παράτησε ούτε έφταιγε για κάτι . Μάλιστα αυτή τη στιγμή που γράφω κάθεται λίγο πιο πέρα και με παρατηρεί . Καλά περνάμε , αλλά ρε μαλάκα , μου λείπεις !Μου λείπουν τα ξύδια μας τα καλοκαίρια , οι μέρες μας στα λίγα τετραγωνικά και οι δηλώσεις μου του τύπου "η γειτόνισσά σου με είδε γυμνή"
. Μα το τελευταίο μας βράδυ ήταν ίσως και το ωραιότερο , κάπου χαμένοι στην Αθήνα σε τραβωλογούσα να βγείς απο το σπίτι, δεν ήσουν τότε και αυτό που λέμε "party animal" αλλά δεν έλεγες και όχι στις δικές μου καύλες . Ήμασταν κάπου ούτε που μπορώ να θυμηθώ που, μακριά απο το σπίτι πάντως και σε άφηνα που και που σε μια καρέκλα να κάνω τα κοινωνικά μου . Πόσα ποτά είχαμε πιεί ? Θυμάσαι ? Έχασα το μέτρημα κάπου στο πέμπτο, τέλως πάντων δεν έχει σημασία . Ήμασταν οι δυο μας μεθυσμένοι όπως συνηθίζαμε στη χρυσή δεκαετία μας και λέγαμε αστεία για τους θαμώνες . Τι γέλια κάναμε !
Η νύχτα είχε μια περίεργη μυρωδία αποχωρισμού , την ένιωθα μα την αγνωούσα . Φοβόμουν πως κάποια στιγμή θα την έκανες απο τη ζωή μου , αλλά δεν σε κατηγορούσα και εγώ στη θέση σου το ίδιο θα έκανα . Το ίδιο και ας αγαπούσα τόσο πολύ το άτομο που είχα απέναντι μου , δύο καταστροφικοί τύποι ποτέ δεν έκαναν καλό ο ένας στον άλλο .
Τότε τον γνώρισα , ήρθε απλά να με ρωτήσει αν ήμουν καλά πιάσαμε μια κουβέντα οι τρείς μας , και τον αφήσαμε να καταλάβει πως εσύ ήσουν μόνο ο κολλητός μου . Τότε μου έπιασες το χέρι και μου έιπες πως ο ρόλος σου τελείωσε εδώ . Έφυγες .
Πού πήγες ?
Ένα ακόμα βράδυ μαζί σου με σκληρά ποτά , αυτό περιμένω . Μην αγχώνεσαι πια για έμενα είμαι καλά .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου