ηλεκτρόνια

Αυτή τη φορά δεν θα μιλήσουμε για παλίους έρωτες και κατεστραμένες καρδιές .'Ομως θα προσπαθήσω να εξηγίσω για ποιό λόγο διάλεξα αυτή τη θεματολογία . Δεν έχει να κάνει με το πόσο χάλια μου φέρθηκαν οι άντρες , ποσό μόνη νιώθω ακόμα και όταν είμαι σε σχέση ή τα απωθημένα που μπορεί να έχω . Η αλήθεια είναι πως ο λόγος είναι πολύ πεζός, περισσότερο πεζός και απο εμένα που επιμένω να πηγαίνω για φαγητό στη λέσχη με τα πόδια περπατώντας μισή ωρα, φταίει η κρίση μάτια μου !
Η κρίση λοιπόν , δεν εννοώ πως λόγω αυτής χαθήκαν οι καλοί οι άντρες , τα καλά τα παδιά , αλλά απο το να καθόμουν να αναλύσω οικονομικούς όρους και φιλοσοφίες θεωρώ καλύτερο να αναλύω σχέσεις .
Ας τα πάρουμε απο την αρχή , ο τίτλος του άρθρο είναι "ηλεκτρόνια" χιλιάδες απο δαύτα υπάρχουν στον οργανισμό μας αν όμως κάτι πάει λάθος τότε το έχασες το τρένο πατριώτηηη ! Αρχίζεις τις επισκέψεις σε ψυχολόγους, αυτό στην καλύτερη περίπτωση βέβαια. Και φυσικά υπάρχει και μια ακόμα μερίδα ανθρώπων που επιμένουν να σου πιάνουν την κουβέντα στη μέση του δρόμου . Έτσι έκανε ο κυριούλης που γνώρισα στο σταθμό του μετρό στο Μοναστηράκι , έτσι έκανε και ο δεν-θυμάμαι-πως-τον-λένε Κύπριος που με κερνούσε βότκες και μου έλεγε την ιστορία της ζωής του. Τώρα που το σκέφτομαι , τι να κάνει άραγε αυτή η ψυχή ?
'Ολο ξεφεύγω αυτό το καιρό, λοίπον με απλά λόγια γιατί έχω βάλει πολλές σάλτσες και δεν κάνει . Στην ηλικία μου με τα κατακερματισμένα όνειρα δεν πας πουθενά κάπου πρέπει να ξεδώσεις για να μην σε πάρει απο κάτω, καλύτερα λοιπόν στα γκομενικά παρά στα υπόλοιπα . Το σίγουρο είναι πως πάντα θα αναρωτιέσαι ποιός είμαι , που παω , τι κάνω . Αλλά και γι' αυτό υπάρχει λύση, στόχοι ονομάζεται. Και οι γκόμενοι έρχονται και φεύγουν και έτσι εγώ έχω πάντα ύλη για να γράψω .