Ξαπλωμενος πανω στο μαρμαρο μονολογουσε.Εκεινη ορθια να κοιταει τη θαλασσα.
-Ψιτ φιλαρακο!
-Τι ?
-Δεν ειναι απο εδω αυτο που λες -Τα κλαμπ ειναι απο εκει.
Ξαπλωσε διπλα του οπως -συνηθιζε να κανει- και γελουσαν αγκαλια .Ολο γελουσαν τοτε.
  Αυτο δεν ειναι μια ιστορια αγαπης.Αυτες εχουν αρχη,μεση και τελος
εδω μιλαμε για στιγμες δυο ανθρωπων.
Κοιτουσαν μαζι τα αστερια ,τα αεροπλανα που περνουσαν .Και καθε τοσο ελεγε παμε καμια βολτα .
Με εκεινη την φωνη της που και τον πιο ηρεμο θα εκνευριζε .Ωρες ωρες αναρωτιοταν τι να σκεφτεται ο ανθρωπος που εχει απεναντι της ? Ηταν τοσο σιωπηλος, ηρεμος ,γαληνιος σχεδον ενω αυτη με ολα αυτα τα νευρα και τις ανασφαλειες τις φοβιες μηπως συμβει κατι, το ο,τιδηποτε.
-Πφφ βαρεθηκα ! 
ξανα ορθια οπως και πριν να τον κοιταει χωρις να μιλαει .
-Τι ομορφο κοριτσι
-Ποιο ?
-Εσυ .
Δαγκωθηκε και ξαναξαπλωσε παλι διπλα του μα τρεμοντας .
-Κρυωνω
"Δεν το λες τοση ωρα ? εισαι οντως παγωμενη" ειπε αφου την χαιδεψε.
Αγκαλια εφυγαν ακομα την προστατευε απο τα αυτοκινητα που αυτη δεν προσεχε.
Οι τελευταιες τους στιγμες
 

εκτακτο ανακοινωθεν !

Για ενα μικρο(ισως και λιγο μεγαλο) διαστημα αποφασισα να γραφω ιστοριες.Τιποτα το σπουδαιο απλα ιστοριες.Για τρενα,ΚΤΕΛ, μετρο ... αγαλματα και -φυσικα- ανθρωπους.
90% αληθινες 10% σαλτσες μπορει και λιγοτερο.
Ιστοριες που διαβαζονται σαν την εφημεριδα με καφε και τσιγαρο σαχλαμαρουλες για να περναει η ωρα

Tα ζωδια σημερα...

Βαρεθηκα να βλεπω παντου μπροστα μου αυτη την ατακα "τα ζωδια σημερα..."

ναι λες και περιμενω απο αυτα να μαθω πως σημερα δεν θα εχω τυχη ...

δεν μου φτανει που ξεχασα τα κλειδια μου μεσα στο σπιτι και κυκλοφορουσα σαν αποκληρος

"Μα φυσικα χρυση μου δεν φταις εσυ που σε παρατησε ο Μπαμπης φταιει το οτι ηταν κριος ενω εσυ ιδροχοος" το ενδεχομενο αυτοι οι δυο να μην ταιριαζαν γιατι ο ενας μεγαλωσε στους κατω τραχαναδες και αναγκαστικε να δουλεψει απο μικρος ενω η κυρια γεννημα θρεμα Λαρισα (και οπου Λαρισα βαζουμε οποιαδηποτε πολη της Ελλαδας) δεν υπαρχει ! 

"Για τους γεννημενους του '89 μεγαλος ερωτας τους περιμενει" ουπς ... δεν τον βρηκα ! τι πηγε στραβα?  Μααα ναι! αυτο ειναι ! ειχα αναδρομο ερμη ! 

Ποση μοιρολατρεια μπορουμε να αντεξουμε ? Ζουμε στο 2011 ! Ναι κανουμε σχεσεις ,τις χαλαμε,βρισκουμε τον "αντρα της ζωης μας" τελικα δεν ειναι αυτος ... Ε και ?
Λυσαξαμε να μαθουμε το μελλον μας !!!!
Μα η ζωη δεν ειναι ομορφη οπως και να ειναι ?? "μονο οι ανοητοι βλεπουν την ομορφια μονο στα ομορφα πραγματα."

Σαφως κυρια μου και κυριε μου δεν προκειται να βγαλεις λεφτα οσα αστερακια και αν εχει σημερα το ωροσκοπιο σου διπλα απο την λεξη "καριερα" ή "χρημα" αν καθεσαι στο σπιτακι σου μπροστα απο μια τηλεοραση ή ενα pc ! Και να σου πω και κατι αλλο ? Ουτε γκομενο-α θα βρεις ! Ναι θελει και αυτο μια διαδικασια και μια αλφα προσπαθεια ! 

Ας ΞΕΚΟΛΛΗΣΟΥΜΕ επι τελους απο αυτες τις βλακειες που αποφερουν κερδος σε αυτους που μας τις πουλανε ! 

Α! και κατι για το τελος ....

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ !!!!

dear friend(or something like it ..) part 2

Σαν να περασε λιγος καιρος απο τοτε και εγω οσο και αν ηθελα να σε βρω , να σου πω τι ηταν αυτο που με εκανε ετσι, πλεον αδιαφορω .

Αδιαφορω γιατι ετσι με εμαθες να κανω .Να μην με νοιαζει . Αλλωστε ποσο ενοιαξε εσενα ? 

"παει,περασε" φυσικα ρε μαν ολα περνανε και χανονται το θεμα ειναι τι μενει ! 

Για λιγο εμεινε θλιψη , για ακομα λιγοτερο θυμος ...

Καποια στιγμη ομως ανακαλυψα αυτο ... οτι καπου στη μεση προσπαθησα .Προσπαθησα ρε γαμωτο !

Ποσο ομορφα μπορει να σε κανει να νιωθεις ο ιδιος σου ο εαυτος ! Και ολα αυτα οταν ξερεις πως μετα απο ενα σημειο εκανες ο,τι περνουσε απο το χερι σου.

Και ετσι η ζωη συνεχιζεται ! 

Ομως κατι τελειωνει εκει που αρχιζει ... Ετσι θα συνεχισω την προσπαθεια για μια ακομα φορα .

Ω ναι για μια τελευταια φορα 

Με αγαπη, η Μια ... :)

η ζωη ξερει...

Μια παροιμια λεει "οταν οι ανθρωποι κανουμε ονειρα , ο θεος κατουραει" στην δικη μου περιπτωση δεν κατουρησε μονο .... εχεσε κιολας ...
Δυστυχως πλεον δεν μπορω να το εξιγησω αλλιως ...
Ενα χρονο πριν στον ιδιο χωρο εκανα ονειρα , για γλεντια, χαρες, παρεες ..
"Αννα, να το δεις , στο τελος μονες μας θα μεινουμε" και μειναμε.
Αιδειασα, απο την αχαριστια, απο το ψεμμα .
Ονερευομουν μια φοιτητικη ζωη για τουλαχιστον τεσσερα χρονια. Και τωρα μετρω βδομαδες μεχρι το επομενο μου ταξιδι .
Για το επομενο ταξιδι μου στην πολη των θαυματων , εκει που ανασανα για πρωτη φορα μακρυα απο το σκοταδι της μητρας της μανας μου.Εκει που εκλαψα για πρωτη φορα και εκει που κλαιω ακομα που ειμαι μακρυα της.
Στην τελικη κλαιω για τα χαμενα ονειρα μου και την επαρση των 17 χρονων μου,που με τοση σιγουρια ελεγα ναι , θα μεινω εδω .
Ζω με τον φοβο να μην βιωσω ο,τι βιωσα εκεινο τον χειμωνα
Γι'αυτο λοιπον βαρεθηκα τα ονειρα σας ,θετω στοχους που ελπιζω να πετυχω μηπως και γινει τιποτα καλο.
Η ζωη ... ξερει που σε παει ...
Ελπιζω να κανει το σωστο

dear friend(or something like it ..)

Και εγω εφυγα . Εκεινη την στιγμη σκφτομουν μονο πως , αν κλεισει η πορτα θα γελοιοποιηθω...
Την επομενη ακριβως το ειχα μετανιωσει αλλα ηταν αργα.

1 τηλεφωνο ενα κλεισιμο στη μουρη.Δευτερο τηλεφωνο "μην με ξαναπαρεις σημερα" -δεν υπηρχε περιπτωση να το κανω-

"Η ζωη σου δεν ειναι εδω" ενα λυπημενο βλεμα που περιμενει κατανοηση η οποια δεν ηρθε ποτε.
Και εγω εφυγα , και θα εφευγα ξανα αν γυρνουσα το χρονο πισω.
Δεν ημουν ο εαυτος μου, μονο το πληγωμενο μου "εγω", ο θυμος για την καταραμενη μου μοιρα που με απομακρινει ολο και περισσοτερο απο εκει που θα θελα να ειμαι
Δεν εχω να πω κατι αλλο παρα μονο πως ο,τι και να γινει ...
Θα το αντεξω

η ζωη ειναι ...

να μπορω να καθομαι με τις ωρες
εκει και να βλεπω τα δεντρα και τα βουνα απεναντι
πινοντας λιγο κοκκινο κρασι και ακουγοντας καθε λογης μουσικη
ηρεμια ...
και οταν θελω ξαφνικα να βγαινω απο τον μικροκοσμο μου
και να βρισκομαι στον δικο σου
ή και καπου αλλου

πολλες φορες βρεθηκα ξημερωματα
με μια βαλιτσα στο χερι
ταξιδευοντας σε γνωριμα μερη
Αθηνα,Θεσσαλονικη ...

Να παραπονιεμαι για το καθε τι
αλλα τελικα να ειμαι καλα

Να μιλαμε, να γελαμε
να περπαταμε μαζι

Να κοιμομαστε
και πριν να λεμε απο εκεινα τα αστεια
που τα λες, γελας και τα ξεχνας

Μετα ...
επιστροφη
με νεες εμπειριες, αναμνησεις ενα γλυκοπικρο χαμογελο
και ξανα εκει
να μπορω να διαβαζω ,να γραφω


Μα και εσυ
στη δικη σου ζωη που με αφηνεις να μπαινω μεσα
εστω για λιγο να κλευω το χρονο σου
και να τον σπαταλω

Για να μπορω
να αναλογιζομαι τις μερες που περασαν
με το ιδιο,γνωστο χαμογελο

Το βραδυ να κοιμαμαι με γαληνη
γιατι ξερω πως εισαι εκει
και ισως καποια στιγμη να με θυμασαι


Να μιλας για εμενα στους φιλους
να παραδεχεσαι την υπαρξη μου

Να χαμογελας
και να με περιμενεις

Ζωη ...

μεγαλεια !

Αυτο ειναι το μονο πραγμα που καταφερε να μου θυμισει εσας , ναι , μια παρεα που οταν μαζευεται ... δημιουργει προβληματα ! σε οποιο μερος της Ελλαδας και αν ειμαστε ,Αθηνα,Σκοπελο, Βολο ... Αλεξα που ειδαμε για τελευταια φορα τα cd ? Αγνωστο ! που βρισκομαστε ? Θα δω ... Και ποσα αλλα ...
Οχι δεν μας χρειαζεται το αλκοολ απλα εχουμε η μια την αλλη ! Ας αφησουμε κατω τις νεες παρεες .Ειμαστε μαζι , για λιγο καιρο , οπως παλια ! γιατι δεν το απολαμβανουμε ? Μου λειπει η παλια ζωη ... Δεν θα ξαναρθει αλλα εγω δεν παυω να την σκεφτομαι ...Θελω να γινουμε παλι αυτοι , που δεν εδιναν σημασια στο οτι βρισκονται σε μικρη κοινωνια, περνουσαν καλα ειχαμε την κοινη μας πορεια τοσο διαφορετικες και ομως με τοσα κοινα ! αυτο εχω να πω , τιποτα παρα πανω ...

18.3.10

8:21 : Μετα το τεταρτο απανοτο ξενυχτι ενα τηλεφωνο με ξυπναει ... δυο λογια και εγω ειχα πεταχτει απο το κρεβατι και βγηκα στο διαδρομο .Κατι που περιμενα με ξαφνιασε . -εγω τι να κανω ? - λεω, -τιποτα- η απαντηση.
Ακολουθησαν δυο ακομα, ισως τρια τηλεφωνιματα συμπαραστασης. Η γιαγια μου , αυτος ο ανθρωπος που δεν ακουσε ποτε "σ'αγαπω" απο εμενα , δεν ζουσε πια. Εκλαιγα μα και παλι τι εκανα ? τιποτα... δεν μπορουσα να ειμαι κοντα της ακομα και εκεινη την στιγμη , την στιγμη που αναφερονται οι λεξεις "χους εις χουν" .Και εσυ , το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να αποχαιρετησεις χωρις απαραιτητα να εχεις συνειδητοποιησει τι εχει γινει .
Υστερα απο αυτο απλως υποκρινομουν πως ειμαι καλα . Μεχρι τις 12 το μεσημερι. Εκει αναμεσα στα γελια ξανα λυγιζω αυτη τη φορα ομως νιωθω εναν ανθρωπο να με εχει αγκαλιασει. Τον ηξερα γυρω στις τεσσερις μερες αλλα και παλι ηταν εκει . Ο Γιαννης !
Γραφω μετα απο ενα χρονο για αυτο το περιστατικο ισως γιατι πλεον εχω καταλαβει τι συνεβη. Το πενθος ειναι μια εσωτερικη υποθεση και ο καθε ανθρωπος εχει διαφορετικη αντιδραση.
Γιαγιακα, παντα θα σε κουβαλαω μεσα μου, μοιαζουμε τοσο πολυ, που καποιος αλλος ισως τρομαζε δυο Μαριες μεσα σε μια οικογενεια ...και αυτη η ανικανοτητα και των δυο μας να πουμε μια απλη φραση "σ'αγαπω"...

:)

Καθε φορα που γκρεμιζεται η ουτοπια μου ειμαι εδω,οταν λεω εδω εννοω ακριβως εδω,
σε αυτο το blog χωρις τους τονους του ελληνικου αλφαβητου λογω εκτεταμενης ταχυτητας μηπως και χασω καμια απο τις σκεψεις μου.
Ετσι και εγινε αυτη τη φορα γκρεμιστηκε αλλα πλεον εχω την δυναμη να την ξαναχτυσω χωρις απωλειες.Ξερετε κοσμος μπαινει στη ζωη μας κοσμος βγαινει ετσι παει, μερος της εξελιξης και αυτο.Εχει βεβαια και τα καλα του εχει και τα κακα του δεν λεω αλλα δεν αλλαζει !

Εχω να γραψω απο τον Φεβρουαριο και ειναι Μαϊος θετικο σημαδι για εμενα και εν μερει για εσας

Ποιος αλλωστε εχει την ορεξη να διαβαζει τις μπουρδες ενος 18χρονου που δεν βγαζουν και νοημα ωρες ωρες.

Δεν νομιζω πως θελω να καταληξω καπου αυτη τη στιγμη εδω δεν εχω καταλαβει καλα καλα τον λογο που δημοσιευω ισως για επιβεβαιωση . Ψεμμα στο ψεμμα λοιπον !

Θα μπορουσα απλα να αρχισω να μιλαω για την απουσια την λυπη και την χαρα αλλα δεν θα το κανω . Αυτο το θεμα εχει υποθει και ξαναυποθει απο εμενα και οχι μονο.

Ομως θελω πραγματικα να μιλησω για την παρουσια. Αυτη η λεξη κανονικα πρεπει να εχει θετικη σημασια γιατι ετσι οριστικε ομως τι γινεται οταν δεν εχει ? π.χ. Εισαι σε ενα δωματιο με κοσμο και νιωθεις μονος η παρουσια ανθρωπων υπαρχει αλλα εσυ δεν εχεις με ποιον να μιλησεις ή και να μιλας δεν εχεις κατι να πεις επι της ουσιας.

Κατι τετοιο λοιπον συμβαινει και στην καθημερινη μας ζωη γυρω γυρω κοσμος και στη μεση εμεις

σε αυτη τη περιπτωση μπορει να γινουν τρια πραγματα να εισαι το επικεντρο και να επικοινωνεις με ολους , να μην μιλας και να συμφωνεις με τα λεγομενα αλλων και τελος να νιωθεις πως δεν υπαρχει κατανοηση αρα να νιωθεις μοναξια.

Διαλεγεις και παιρνεις, αργοτερα μαθαινεις πως τον κοσμο σου εσυ τον φτιαχνεις και ειναι μοναδικος οπως και εσυ.

Αυτο τον κοσμο ονομαζω εγω ουτοπια ζεις μεσα σε αυτον μπορει να υπαρχει για εσενα αλλα δεν υπαρχει για τους αλλους και το θετικο ειναι πως και να γινει κατι και να γκρεμιστει την φτιαχνεις ξανα οπως ακριβως θελεις εσυ και τελος το μονο που εχεις να κανεις ειναι να τη κατακτισεις , να προσθεσεις λουλουδια, δεντρα , χρωμα και φυσικα ανθρωπους που ισως οι ουτοπιες σας τεμνονται σε καποια σημεια αν οχι ουτε αυτο πειραζει βρισκεις εναν καινουριο κωδικα και παλι ολα πανε καλα .

Αυτα για την ωρα ...

Χαιρετησματα , και ... μεταξυ μας και χωρις παρεξιγηση , ελπιζω να αργισω να αναρτισω κατι καινουριο !!!!

ανικανοτητα ορθης σκεψης

τα ονειρα ειναι ασπρομαυρα , λενε
ομως εγω γιατι εξακολουθω
να σε βλεπω ολοζωντανο μπροστα μου ?
αναπηδας απο το παρελθον
θυμιζοντας μου το παρον μου

καθε φορα που πεθαινει κατι
γενναται μεσα μου η ελπιδα
ανευ λογου και αιτιας
ετσι σαν ενα ζαχαρωτο
που μας εδιναν οταν ημασταν παιδια

ω θεε ! για ποιο λογο με βασανιζεις ?
δωσε μου τροφη για σκεψη!
οχι ψεμα
αληθεια μονο !

ποση αληθεια αντεχει κανεις ?
αυτη η γλυκοπικρη γευση της
με τρομαζει

ας ξανακοιμηθω
να γυρισω πισω στο ονειρο μου
να βαλω τα πραγματα σε ταξη

θελω να ξαναμυρισω τη θαλασσα
εκεινου του καλοκαιριου
ηταν μαϊος
ισως λιγο ιουνης

και εγω ...
με ολη τη σιγουρια των 18 μου χρονων
γελουσα,ζουσα !

και τωρα εδω
χανω το εγω μου
ή ισως βρισκω μια αλλη πτυχη του ?
ερωτημα αναπαντητο
οπως τοσα και τοσα ...

σβηνω το τσιγαρο
και σας καληνυχτω,
ισως τωρα διωξω την ομιχλη

φαινομενο (ειμαι εγω :P )

Συνομιλοντας με ατομα της νεας γενιας (ναι λες και εγω ανηκω στη παλια αλλα λεεεμε τωρα )
ανακαλυπτω πως ακομα και αυτα τα 2-3 χρονια διαφορας που εχουμε παιζουν πολυ σημαντικο ρολο !
Μα γιατι εγω στα 16 μου ημουν ενα απλο-κλασσικο 16χρονο κοριτσι ενω τα παιδια που ειναι 16 τωρα εχουν ισως περισσοτερες "εμπειριες " απο εμενα που ειμαι 19 ?
Καλα ενταξει τα αγορια δεν εχουν αλλαξει δραματικα ,ασχολουνται ακομα με τα μηχανακια οπως συνηθιζεται .
Ομως τα κοριτσακια ? Τι πραγμα ειναι και αυτο ρε φιλε ?
Αρχικα πρεπει να πουμε πως υπαρχουν και εξαιρεσεις ( ε ενταξει δεν θα ειναι και 3-4 ? )
ομως σε γενικες γραμμες παρατηρηται το ιδιο μοτιβο, και καλα ακουμε μεταλ (αλλα και λιγη βανδη δεν μας χαλαει) και φυσικα και η ενδυμασια ειναι παρομοιας φυσης (αλλα το σαββατο θα βαλουμε το μινι για να παμε στο κλαμπ πως αλλωστε θα ριξουμε και τον γκομενο με το glx ? ) στο φατσοβιβλιο (κοινως facebook) οι φωτο ειναι οχι απλως στημενες αλλα και φτιαγμενες (λες και κατι κερδιζουν) και ο αριθμος των ¨φιλων " ? αμετριτοοοος καλα αυτο δεν μας αφορα αλλα δεν πειραζει .
Ομως ενα πραγμα που με εξοργιζει απιστευτα ειναι πως οοοολες δηλωνουν bi λες και ειναι κατι συγκλονιστικο ! Ελεος πια ! κατα τη γνωμη μου το τι κανει στο κρεβατι του ο καθενας αφορα αυτον και μονο αυτον ομως ... δεν δυναμαι να μην το σχολιασω !!!! ειναι ψεμα ! Δηλαδη ενταξει, σιγουρα καποια οντως ειναι bi αλλα δεν γινεται να ειναι ολες ! γιατι τοτε δεν ειμαι εγω ? οι φιλες μου ? και γιατι ειναι μονο τα κοριτσια και οχι και τα αγορια ?
Βεβαια δεν εχω διευκρινησει ενα πραγμα ... αν αυτα τα κοριτσακια ξερουν τι θα πει σχολειο ...
Μολις διευκρινησω και αυτο το τελευταιο στοιχειο τοτε θα ειμαι παλι κοντα σας για να μιλησω γι' αυτο το ζητημα με νεα στοιχεια !

αναμνησεις υπο μορφη στιχων

και ενω καθομουν καποιο απογευμα
με εναν καφε στο χερι
εικονες κατεκλεισαν το μυαλο μου
και μυρωδιες του παρελθοντος

γυμνασιο,λυκειο...
τοσο κοντα μου ακομα
μα ξερω πως δεν θα ξαναρθουν
μας μεγαλωσαν προωρα ισως

θυμαμαι
εσας, εμενα,
διαφορα προσωπα και καταστασεις
που περασαν

ποσο ομως μακρια νιωθουμε απο αυτο ?
σκεφτομαι
μια νεα ζωη ανοιγεται
χαμογελαμε !

φιλοι ερχονται και παρεχονται
οι αναμνησεις ομως αυτων
μας σημαδευουν
ζουμε με αυτες
συμφιλιωνομαστε με το αγνωστο

οι φωτογραφιες ξεθωριαζουν,
τα προσωπα αυτων αλλαζουν
ομως κατι μενει ...
οι μνημες ...

και ετσι συνεχιζουμε το ταξιδι ...