η ζωη ειναι ...

να μπορω να καθομαι με τις ωρες
εκει και να βλεπω τα δεντρα και τα βουνα απεναντι
πινοντας λιγο κοκκινο κρασι και ακουγοντας καθε λογης μουσικη
ηρεμια ...
και οταν θελω ξαφνικα να βγαινω απο τον μικροκοσμο μου
και να βρισκομαι στον δικο σου
ή και καπου αλλου

πολλες φορες βρεθηκα ξημερωματα
με μια βαλιτσα στο χερι
ταξιδευοντας σε γνωριμα μερη
Αθηνα,Θεσσαλονικη ...

Να παραπονιεμαι για το καθε τι
αλλα τελικα να ειμαι καλα

Να μιλαμε, να γελαμε
να περπαταμε μαζι

Να κοιμομαστε
και πριν να λεμε απο εκεινα τα αστεια
που τα λες, γελας και τα ξεχνας

Μετα ...
επιστροφη
με νεες εμπειριες, αναμνησεις ενα γλυκοπικρο χαμογελο
και ξανα εκει
να μπορω να διαβαζω ,να γραφω


Μα και εσυ
στη δικη σου ζωη που με αφηνεις να μπαινω μεσα
εστω για λιγο να κλευω το χρονο σου
και να τον σπαταλω

Για να μπορω
να αναλογιζομαι τις μερες που περασαν
με το ιδιο,γνωστο χαμογελο

Το βραδυ να κοιμαμαι με γαληνη
γιατι ξερω πως εισαι εκει
και ισως καποια στιγμη να με θυμασαι


Να μιλας για εμενα στους φιλους
να παραδεχεσαι την υπαρξη μου

Να χαμογελας
και να με περιμενεις

Ζωη ...