τα ονειρα ειναι ασπρομαυρα , λενε
ομως εγω γιατι εξακολουθω
να σε βλεπω ολοζωντανο μπροστα μου ?
αναπηδας απο το παρελθον
θυμιζοντας μου το παρον μου
καθε φορα που πεθαινει κατι
γενναται μεσα μου η ελπιδα
ανευ λογου και αιτιας
ετσι σαν ενα ζαχαρωτο
που μας εδιναν οταν ημασταν παιδια
ω θεε ! για ποιο λογο με βασανιζεις ?
δωσε μου τροφη για σκεψη!
οχι ψεμα
αληθεια μονο !
ποση αληθεια αντεχει κανεις ?
αυτη η γλυκοπικρη γευση της
με τρομαζει
ας ξανακοιμηθω
να γυρισω πισω στο ονειρο μου
να βαλω τα πραγματα σε ταξη
θελω να ξαναμυρισω τη θαλασσα
εκεινου του καλοκαιριου
ηταν μαϊος
ισως λιγο ιουνης
και εγω ...
με ολη τη σιγουρια των 18 μου χρονων
γελουσα,ζουσα !
και τωρα εδω
χανω το εγω μου
ή ισως βρισκω μια αλλη πτυχη του ?
ερωτημα αναπαντητο
οπως τοσα και τοσα ...
σβηνω το τσιγαρο
και σας καληνυχτω,
ισως τωρα διωξω την ομιχλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου