Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Ας πέσουν οι μάσκες

Έιναι 4 παρά , γύρισα πάλι σπίτι αφού θυμήθηκα πρώτα να μετανιώσω για μία ακόμα αμαρτία μου, να νίωσω έλξη για έναν ακόμα άντρα . Δεν ξέρω γιατί γράφω , μάλλον το κάνω απο οργή . Το γράψιμό μου είναι τα δάκρυά μου και η φυγή μου που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ -ίσως-.
Άκουσα κάποιον στο δρόμο να λέει "αυτή ή μαστουρωμένη είναι ή πιωμένη" , αλήθεια, δεν είμαι τίποτα από τα δύο . Πρόσπαθώ να μην βγάζω προς τα έξω την μιζέρια μου , να συνεχίζω να γελάω , δεν φαίνομαι ξενερωμένη , πιστεύω, άλλοι θα με πουν τρελή , άλλοι αφασία ή ιδιόρυθμη.
Μιλάω για έμενα ίσως για πρώτη φορά πάντα κρυβόμουν μέσα στις ιστορίες μου αλλά τώρα έχω κλείσει τις κουρτίνες και σε λίγο θα κατεβάσω τα ρολά και θα μείνω μόνη μέσα στα λίγα τετραγωνικά μου.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως βαρέθηκα να ψάχνω την αγάπη σε κάθε σώμα που συναντάω και που στο τέλος θα γίνει υλικό για ένα ακόμα κείμενο τύπου Άρλεκιν . Είναι που ακόμα δεν ήρθες . Θα σε περιμένω σε κάθε δρόμο και κάθε τόπο που πηγαίνω απλά να μου δείξεις πως η ζωή είναι όμορφη .
Θα σε περιμένω παντού.

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Α.

Τώρα κανονικά δεν θα έπρεπε να γραφω εδώ μα να τελειώνω αυτη την έρμη την περίληψη της εργασίας μου . Τέσπα κανω ενα τσιγάρο και συνεχίζω μετά τις μπούρδες μου για να γεμίζουν οι σελίδες .
Λοίπον , είμαι άνθρωπος και σαν άνθρωπος κάνω μαλακίες , εντάξει ίσως εγώ να κάνω λίγο περισσότερες απο άλλους αλλά νομίζω συμβαίνει γιατί ζω λίγο περισσότερο απο αυτούς που με κρίνουν και θα με κρίνουν και δεν θα κάνουν και άλλη δουλειά . Ντάξ ώρες ώρες, -με πιάνει μια τρέλα να σε συναντήσω . Όπα μάστορα πάμε μια απο την αρχή γιατί ξεφύγαμε , μάστα , ένα -δύο ένα δύο τεστ, τεστ.
Δαχτυλογραφώ  γρήγορα γρήγορα για να σε προλάβω πρίν κοιμηθείς . Θέλω να το διαβάσεις . Τώρα θα μου πεις γιατί δεν σου τα λέω απλώς και κάθομαι και τα γράφω εδώ . Ναι μπείμπυ τα γράφω εδω γιατί εδώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μπαίνουν μόνο άτομα που αξίζουν στην ζωή μου και προφανώς για εμένα αξίζεις ασχέτως αν σου έχω δείξει το αντίθετο .
 Που είχα μείνει ? Α ναι μάλιστα στο ότι είμαι μαλάκας , το ξέρεις , το απέδειξα περίτρανα για μία ακόμη φορά , μα δες με ! δεν είμαι πολύ γλυκούλα για να βγάζω τόση κακία ? σου πάει η καρδία να μην μου μιλάς ? :(
 Έχω να σου πω για εκείνη την ημέρα να γελάσεις τι έπαθε η φίλη σου ! εκτός του ότι έφτασε πτώμα στην πόλη , τσουπ της στέλνει μήνυμα ένας αχαϊρευτος (αυτός που με είχε στεναχωρήσει) . Βλέπει την ώρα μετράει με τα δάχτυλα λέει ενταξει 5 είναι τώρα 6 θα είμαι σπιτι θα έρθει κ αυτος ε κατά τις 8 θα φύγει του πούστη δηλαδή . Αμ δε ! ήρθε και αυτος με ωωωωρες καθυστέρησης ... και δεν μπορούσα και να το ακυρώσω ! Καλά για το τι έγινε μετά δεν θα σου το πω έδω , ντρέπομαι .
Ούφ και έτσι έχασα εσένα , και δεν είναι μόνο αυτό , έχασα και την απόδειξη που ήθελες ότι δεν είμαι τραβέλι !
Μα θέλω να σε δω ! και ας μην με εμπιστεύεσαι εσυ ...
Υ.Γ έπρεπε να ρθεις Γκάζι ! τι γέλια κάναμε εκείνο το βραδυ :)
 

Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Το γκρί

Δεν μου είχε ξανατύχει , είχα διαβάσει γι' αυτό κάποτε σε ένα γυναικουλίστικο περιοδικό αλλά δεν έδωσα σημασία.
Κάποιο βράδυ που είχα βγεί για τα συνηθισμένα μου γνώρισα και εγώ έναν τύπο κέρασε ένα ποτό και έπειτα το ένα έφερε το άλλο . Η αλήθεια είναι γούσταρα την όλη φάση , είχα βγεί απο μία δύσκολη σχέση και η αυτοπεποίθηση μου άραζε κάπου στο τριτο-τέταρτο υπόγειο (μιλάμε για φοβερή υγρασία εκεί μέσα ) .
Μια βόλτα με το αυτοκίνητο που αποφασίστηκε λίγο πριν την καθιερωμένη ερώτηση "που μένεις" και τσουπ ένα χέρι ανάμεσα απο τα πόδια μου να προσπαθεί με μανία να μου βγάλει το εσώρουχο . Μέχρι τότε όλα καλά , είχα καυλώσει και ήμουν ήδη ζαλισμένη απο τα ποτά ακόμα και η θέα του σκισμένου πλέον εσωρούχου που βρισκόταν στο έδαφος με έφτιαχνε.
Σταδιακά άρχισα να νιώθω μια βαρεμάρα και μια ανυπομονησία να τελειώσει. Όταν μου είπε κάνε με να χύσω άρχισα να νιώθω πίεση , μετά απο λίγο όμως ένιωσα αηδία , αηδία γι' αυτόν αλλά και για έμενα δεν μπορούσα να μιλήσω το ένα συναίσθημα διαδεχόταν το άλλο . Από τη μία δεν ήταν κάτι που δεν μου άρεσε αλλά απο την άλλη ούτε και που μπορούσα να καταλάβω . Έκανα απλά υπομονή σαν κάποια γυναικούλα που εδώ και χρόνια δεν αντέχει ούτε να βλέπει τον άντρα της αλλά είναι ακόμα αναγκασμένη μια στο τόσο να του κάθεται . Όχι έγω ήμουν ακόμα χειρότερα δεν ήξερα αν μου άρεσε ή όχι .
Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ με γύρισε σπίτι και του πέταξα ένα τα λέμε για να σπάσω την αμηχανία του δεν θα σε ξαναδώ ποτέ.
 Έκανα μπάνιο , πρίν κοιμήθω , με καυτό νερό κάθησα κάτω απο τη βρύση για μισή ώρα να είμαι σίγουρη ότι δεν άφησα κάποιο υπόλειμμά του στο σώμα μου . Μέχρι που είδα το σημάδι , ένα μώβ σημάδι στον λαιμό μου που όμοιο του δεν είχα αντικρίσει ξανά.
 Η αηδία έφυγε μετά το δεύτερο ή τρίτο μπάνιο , μα εκείνο το σημάδι έμεινε για να μου υπενθυμίζει τι έγινε για αρκετό καιρό ακόμα .
 Όσο για τον τύπο , δεν τον είδα ξανά απο τότε , ούτε που με ένοιαξε κιόλας .
Ο γκρι βιασμός ίσως είναι και πιο ύπουλος απο τον βιασμό . Και δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία γι' αυτόν πέρα απο μία ανάμνηση .

Ο μονόκερος

Σου πάει τελικά , το έφτιαξα στα μέτρα σου . Είδες φρόντισα να μην μοιάζει με τα υπόλοιπα να ταιριάζει με την δική σου ξεχωριστή προσωπικότητα  είναι μονό γιατί δεν είχαμε κάτι το συνηθισμένο. Βλέπεις πόσο καλά σε φροντίζω ? Πόσο σε σκέφτομαι και ξέρω τι θες πριν καν μιλήσεις . Σίγουρα σου πάει το κέρατο ! Είναι μοναδικό για εσένα.
 Βρε κερατούκλη ! Ξέρεις βρε πώς μετρούσα τα λεπτά μέχρι να φτάσει εκείνη η ημέρα που όλους μας πονάει αν το κάνουν ? Στην αρχή δείλιασα και εγώ να μην λέμε ψέματα , αλλά ήταν τόσο ωραία που σε ξέχασα.
Στρήψε να σε δω απο άλλη οπτική γωνία , α μπράβο ! Λοιπόν αυτό το κέρατο πολυ σου πάει μάτια μου ! Να πεις σε κάποια άλλη να το κεράσει σε άλλο χρώμα να έχεις να αλλάζεις.
Τώρα δικαίως θα αναρωτιέσαι , πως θα το πεις εσύ . Δεν είναι ανάγκη πασάκα μου να το πεις , θα την κάνεις την άλλη να σου το δώσει όπως ανάγκασες και εμένα με το που μου τελείωσε.
Ό,τι όμορφο και να είχα για έσενα το σκότωσες. Απλά με έναν ψυχολογικό πόλεμο  με απογοήτευσες και κάθε μερα το κάνεις πιο έντονο .
 Χαλάλι σου πασάκα μου οι τύψεις που φοβόμουν οτι θα έχω, χαλάλι σου ...
  Α! σε εσένα πάντως για να ολοκληρώσω το ξεκατίνιασμα θα εφάρμοζα ολόκληρη την παροιμία ... "και ΚΕΡΑΤΑΣ και δαρμένος."
Ψήλωσες κι άλλο πάντως μονοκεράκο και μυθικό πλάσμα σε έκανα και ούτε ένα ευχαριστώ !