Αντίο μαστέλα *

Σβήνω , γράφω και ξανασβήνω, τέσπα θέλω να πω ποιά είμαι για να μην το ξεχάσω .
Με λένε Μαρία , έχω πολλά υποκοριστικά γιατί το όνομα μου παραείναι συνηθισμένο -υποθέτω-.

Γράφω κάμποσα χρόνια εδώ πέρα και κάνω διαλείμματα μονάχα όταν όλα μου πάνε καλά ή έτσι νομίζω . Έχω ζήσει σε αρκετά μέρη εντός συνόρων και ακριβώς απο αυτό φτιάχνω τις ιστορίες μου , κάθε λιμάνι και καημός κάθε καημός και δάκρυ ένα πράμα . Θα μιλήσω για εμένα γιατί κάποια στιγμή πρέπει να γραφτούν ωμά κάποια πράγματα , να κάνω μια αυτοκριτική βρε αδερφέ !

Αρχικά θέλω πολύ να πω πως οι γκομενοιστορίες κατά μεγάλο ποσοστό είναι πραγματικά γεγονότα , οι ιστορίες μιζέριας αφορούν πάλι τις μαύρες μου ημέρες ενώ τα υπόλοιπα είναι απλά προϊόντα μυθοπλασίας .
Ας πάρουμε κάποια best of συμπεριφορών μου .

Έχω την μανία να φεύγω . Να φεύγω αρπάζοντας ένα τσιγάρο απο την χρυσή κασετίνα κάποιου μέσα στην νύχτα μεθυσμένη και ούτε λόγος για το γεγονός . Να φεύγω απο το λεωφορείο λέγοντας ένα "εντάξει" και να περνάνε τρία χρόνια και ακόμα να αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν δεν το έσκαγα τότε . Και τέλος να φεύγω απο την πόλη κάθε φορά που κάτι δεν πάει καλά και σαν γνήσιος φλώρος να γυρνάω στους γονείς μέχρι να ορθοποδίσω . 

Σε αντίθεση με το πρώτο έχω την ιδιότητα να προσπαθώ να ανακτήσω κάτι που έχασα ή να προσπαθώ να μην το χάσω, σκέτη απογοήτευση δικέ μου αυτό κατά 99% άμα μυριστείς ότι το πουλάκι πέταξε αμώλα καλούμπα και μην το σκέφτεσαι . 

Αγαπάω όλους, όσοι μπήκαν στην ζωή μου για όσο έμειναν και αφού φύγουν ακόμα τους αγαπώ ( καρδιά αγκινάρα σου λέει ο άλλος) Γι'αυτό τέσσερα ή πέντε χρόνια μετά εξακολουθώ νοιάζομαι γι'αυτούς . 

Θυμάμαι τα πάντα , τους πάντες μόνο που ξεχνάω ονόματα , δεν θα ξεχάσω ποτέ όμως τι μου είπες και πότε έχεις γενέθλια .
Πατάω πάνω σε όσους με αγαπούν , γκρινιάζω ,έχω πολλές απαιτήσεις σαν γνήσιο κακομαθημένο που είμαι φυσικά .
Τέλος είμαι οπαδός της απλότητας , καλώς ή κακώς στην ζωή υπάρχει το άσπρο και το μαύρο , το γκρι είναι προϊόν των ανθρώπων για να δικαιολογούν τις πράξεις τους -μεταξύ μας και εγώ έχω πει πολλές δικαιολογίες στην ζωή μου - .

 Έχοντας στο νου μου λοιπόν πέντε δέκα καταστάσεις θέλω να επιβεβαιώσω τον τίτλο του κειμένου , να πω ένα μεγάλο αντίο σε ότι με βασανίζει γιατί μεγάλωσα πια και κάποια στιγμή το τσιμπούρι πρέπει να πεταχτεί . Αντίο μικρά φαντασματάκια συναισθημάτων και βρικόλακες που τόσο καιρό μου ρίχνατε τον αιματοκρίτη στο μείον άπειρο ! Σας αγάπησα μα δεν ...

*Αντίο μαστέλα δεν έχει μετάφραση είναι έκφραση συνονόματης μου που την χρησιμοποιούσε όταν κάτι τελείωνε και έφευγε .