Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

η 100% αλήθεια μου

Εντάξει , μαλακία μου , όπως και πολλά άλλα ... 
Όσο άσχημο ήταν για εσένα που σου είπα πως ήρθα και δεν ήθελα να βρεθούμε άλλο τόσο άσχημη ήταν και για εμένα αυτή η απόφαση . Βλέπεις εκείνα τα βράδυα ανάμεσα στα ποτά και στα απανωτά τσιγάρα κρατούσα πάντα το κινητό έγραφα και έσβηνα μηνύματα και ρωτούσα "να το στείλω ?" και πάντα η ίδια απάντηση "ΟΧΙ". και εγώ ο μαλάκας τους άκουγα.
Και κάθε μέρα έβραζα .
Μα δεν ήταν για κακό απλά είναι αυτό το πόσο ωραία περνάω μαζί σου όταν βγαίνουμε και αυτό το πλάκωμα όταν γυρίζω σπίτι και αναρωτιέμαι τι έγινε, τι είπες και γιάτι. Και αυτή η στεναχώρια που μένει για μέρες.
Μετά που γεμίζω το κενό με αλκόολ και νέους "φίλους" που το κένο τους το γεμίζουν άλλοι νέοι φιλοι και πάει λέγοντας.
Δεν σε ρώτησα ποτέ πως νιώθεις εσύ όταν φεύγω ? Νιώθεις κάτι ? Τι ?
Αλλά τι ρωτάω ? λες και θα διαβάσεις αυτά που γράφω ...
Αλήθεια όμως θέλω να μάθω τι ένιωθες τότε παλία πριν αλλάξουν όλα και έγω μαζί.
Το μόνο καλό που έβγαλα από αυτή την ιστορία είναι πως δεν έχει αλλάξει το συναίσθημα πάντα θα αγαπάω αυτόν το κάλο παλίο μου φίλο και ας μην θέλει να με ξαναδεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: