Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

η 100% αλήθεια μου

Εντάξει , μαλακία μου , όπως και πολλά άλλα ... 
Όσο άσχημο ήταν για εσένα που σου είπα πως ήρθα και δεν ήθελα να βρεθούμε άλλο τόσο άσχημη ήταν και για εμένα αυτή η απόφαση . Βλέπεις εκείνα τα βράδυα ανάμεσα στα ποτά και στα απανωτά τσιγάρα κρατούσα πάντα το κινητό έγραφα και έσβηνα μηνύματα και ρωτούσα "να το στείλω ?" και πάντα η ίδια απάντηση "ΟΧΙ". και εγώ ο μαλάκας τους άκουγα.
Και κάθε μέρα έβραζα .
Μα δεν ήταν για κακό απλά είναι αυτό το πόσο ωραία περνάω μαζί σου όταν βγαίνουμε και αυτό το πλάκωμα όταν γυρίζω σπίτι και αναρωτιέμαι τι έγινε, τι είπες και γιάτι. Και αυτή η στεναχώρια που μένει για μέρες.
Μετά που γεμίζω το κενό με αλκόολ και νέους "φίλους" που το κένο τους το γεμίζουν άλλοι νέοι φιλοι και πάει λέγοντας.
Δεν σε ρώτησα ποτέ πως νιώθεις εσύ όταν φεύγω ? Νιώθεις κάτι ? Τι ?
Αλλά τι ρωτάω ? λες και θα διαβάσεις αυτά που γράφω ...
Αλήθεια όμως θέλω να μάθω τι ένιωθες τότε παλία πριν αλλάξουν όλα και έγω μαζί.
Το μόνο καλό που έβγαλα από αυτή την ιστορία είναι πως δεν έχει αλλάξει το συναίσθημα πάντα θα αγαπάω αυτόν το κάλο παλίο μου φίλο και ας μην θέλει να με ξαναδεί.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Μην Με Ξεχάσεις.

"Σκάσε , μην μιλάς σου λεω . Και να μιλήσεις θα μου αραδιάσεις ένα σωρό ψέμματα όπως το συνηθίζεις . Λοιπόν φεύγω δώσε μου τα κλειδία απο το αμάξι και πάρε αυτά απο το κωλοσπιτό σου.Αντίο."
 Έφυγε μέσα στη νύχτα καλοκαιράκι ήταν ακόμα , έκεινη την περίοδο που όλοι σχεδιάζουν διακοπές με φίλους ,οικογένεις και σχέσεις. Αυτή ? όχι δεν πήγαινε ... Τις είχε ξεχάσει χρόνια τώρα.
Καθώς οδηγούσε κάτι βρήκε στη τσέπη απο τη ζακέτα της .Έκανε στην άκρη το αυτοκίνητο , κάθησε στο καπό , άναψε ένα τσιγάρο και όλα της ήρθαν ξανά απο την αρχή.
Η Φένια πριν απο τρια χρόνια ήταν ένα εικοσάχρονο κορίτσι , μεγαλωμένη στην επαρχία .Εξαιτίας της αποπνυκτικής ζωής που ζούσε όλα αυτά τα χρόνια αποφάσισε να μετακομίσει σε μια μεγαλούπολη .
Τότε ακόμα ήταν αποφασισμένη να μην αφήσει τίποτα να μπει ενάντια στους στόχους της .
΄Οχι σχέση, όχι συναισθήματα μόνο σεξ όποτε και αν τύχαινε.
Τον πρώτο χρόνο όλα κυλούσαν όπως έπρεπε είχε βρει μια δουλεία παρακολουθούσε τα μαθήματα της έβγαινε και είχε ήδη πολλούς γνωστούς.
Πράγματα που ο καθένας μας θέλει να έχει ,τίποτα το ιδιαίτερο μα βασικά.
Και κάπου εκεί γνώρισε τον Μάριο.Καλό παιδί, την νοιαζόταν όλα αυτά τα χαζοχαρούμενα που κάνουν οι ερωτευμένοι τα ζούσαν ξανα και ξανά.
Στην πρώτη έπετειό τους της χάρησε ένα μεταγιόν . Αυτό που βρισκόταν στην τσέπη της τώρα πια χωρίς την αλησίδα που έσπασαν σε κάποιο τσακωμό .
"θέλω μετά απο 7 ή ίσως 10 χρόνια που θα είμαστε μακρυά να με θύμάσε ακόμα και να χαμογελάς"
"Μ.Μ.Ξ."
Και να σου τώρα το δίλλημα Μ.Μ.Ξ. Το τατού που κάναν μαζί στον καρπό Μ.Μ.Ξ.
Όχι δεν θα τον ξέχνουσε άκομα τον αγαπούσε μα όπως και να το κάνουμε το κέρατο είναι κέρατο. Το ψέμα παραμένει ψέμα . Και η δήθεν κατάθλιψή του και η ανάγκη του για περισσότερο σεξ την εξόργιζαν .
Σηκώνει το χέρι βάζει όση περισσότερη δύναμη είχε και πετάει το μεταγιόν όσο πίο μακρύα γινόταν. Μαζί πέταξαν και τα όνειρα που έκαναν ,αλλά και η οργή της .
Η Φένια μας πήρε πάλι το δρόμο της .