Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Σε ολη μου την ζωη ακουγα "κουλα" πραγματα... Στα οποια δεν εδινα και τοσο σημασια. Ομως αυτο το χθεσινο εκανε το ποτηρι να ξεχειλισει !
Ενταξει δεν μπορω να πω πως εχω κανει και καποιες σπουδες πανω στην μουσικη και αυτο επειδη στο μερος που ζω ειναι απο δυσκολο ως αδυνατο (και μην ρωτησετε και εσεις για το σχολειο μου και γιατι δεν μας εμαθαν νοτες γιατι η απαντηση ειναι ευκολως εννοουμενη και ως γνωστον τα ευκολως εννοουμενα απλως παραλειπονται) Ωραια ας μπουμε στο θεμα μας ξανα
Χθες που λετε συζητουσα με μια κοπελα και πανω στην συζητηση την ρωταω τι θελει να σπουδασει και τι πιστευετε πως απαντησε ? Ναι ! Τραγουδιστρια! Μετα απο αυτο οπως καταλαβαινετε τρομαξα να συνελθω ! στην δευτερη ερωτηση που εκανα η οποια αυτη την φορα ηταν τι ειδους μουσικης και φυσικα η απαντηση ηταν αναμενομενη ναι ! pop-λαικο.Ε στο σημειο αυτο προσπαθουσα να συνεφερω εγω αυτους που πιο πριν βοηθουσαν εμενα !
Ψυχραιμη εγω και με ολη την ευγενεια που με διακατεχει της απαντησα πως αυτο ειναι ευκολο Αμεσως μετα απο αυτο καταλαβα πως ειχα κανει ενα τραγικο λαθος...
Η κοπελιτσα-ψωνιο μονο που δεν με εφαγε !
Το θεμα ομως δεν ειναι αυτο ακριβως αλλα το οτι εχουμε ξεφυγει εντελως !Εμεις η νεα γενια το εχουμε χασει το παιχνιδι εντελως .Το μονο πραγμα που σκεφτομαστε πλεον ειναι το πως θα γινουμε διασημοι .Κανουμε συνεχεια ουτοπικα ονειρα και οταν επιτελους ξεκαβαλησουμε το καλαμι μας και ξυπνησουμε παθαινουμε καταθλιψη .Καλα θα καναμε να αραξουμε και λιγο και να γινουμε και λιγο πιο χρησιμοι.Ας καλλιεργηθουμε και λιγο ας ανοιξουμε κανενα βιβλιο δηλαδη τι θα γινει θα ειμαστε μια ζωη αβουλα πλασματα που ο καθενας θα τα κανει ο,τι θελει ? αυτο δηλαδη θελουμε απο τη ζωη ? Ισως σας φανει περιεργο που γραφω στο πρωτο προσωπο πληθυντικου αλλα το κανω γιατι δεν θελω" να βγαλω εξω την ουρα μου". Αυτα ειχα να πω προς το παρων
Α και κατι τελευταιο θελω να απαντησω στην κοπελιτσα που τοσο πολυ με θυμωσε λοιπον εχουμε και λεμε
1) αν το κοριτσακι ηξερε απο μουσικη τοσο καλα τοτε θα ηξερε πως υπαρχουν πολλοι καλλυτεχνες οι οποιοι δεν ξερουν νοτες αλλα και παλι συνθετουν
2)ναι ! οσο και αν της φαινεται περιεργο και εξωπραγματικο ξερω τι ειναι το demo
3) ακομα πιστευω πως το να γινει κανεις pop-lλαικος τραγουδιστης ειναι ευκολο απο τη στιγμη που εχω πολλα παραδειγματα

ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΣ

Δωσε ο,τι περισσοτερο μπορεις στους ανθρωπους , χωρις να περιμενεις ανταλλαγμα.
Ωμος αλτρουισμος ? πες το και ετσι. Ομως κανοντας το θα γινεις και εσυ ο ιδιος καλυτερος και χρησιμος ή μαλλον χρησιμοτερος σε αυτη τη ζωη ...
Καποτε , καποιος αναρωτηθηκε "ποσο χαζο ειναι να αγαπας και να δινεις τα παντα σε καποιον ο οποιος σου προσφερει μονο στιγμες ?"
ομως ο καθενας μας δεν προσφερει στιγμες και μονο στιγμες? σημασια εχει τι ειδους στιγμες ειναι αυτες... καλες ή κακες, ομορφες ή ασχημες.
Αλλωστε η αγαπη ειναι αλτρουιστρια και ετσι θα πρεπει να παραμεινει αλλιως το παιχνιδι θα χαθει ισωσ για παντα ...

ΟΝΕΙΡΑ

απόψεις ανθρωπων για τα όνειρα ...
1) μην γελάς ποτέ για τα όνειρα των άλλων . Άνθρωποι που δεν έχουν όνειρα δεν έχουν τίποτα
2)Ονειρέψου για το πως θα ήθελες εσύ να ζείς . Ζήσε σαν να ήταν η τελευταία σου μερα ...
3) Μην ονειρεύεσαι τη ζωή σου , ζήσε το όνειρό σου ...

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Κανένας δεν με ξέρει τουλάχιστον οχι πραγματικά. Το να με γνωρίσουν θεωρείται περιττό. Όλοι κοιτούν το φαινομενικό, κανένας σε βαθος.Σίγουρα το κάνω και εγώ αυτό, όμως τι άλλο μου μένει να κάνω ? Ίσως πολλά αλλά εγώ αρνούμαι!
Αρνούμαι πεισματικά να κάνω οτιδήποτε Και περισσότερο από όλα αρνούμαι να πληγωθώ.Όχι ξανά! Όχι παλι ! Δεν πρόκειται να αφήσω ποτέ κανέναν να μου το κάνει ξανά αυτό.
Αυτός ισως είναι ο λόγος για τον οποίο ζω μέσα σε ένα κουκούλι το οποίο έπλεξα εγώ η ίδια που με προστατεύει απο οτιδήποτε με θεωρώ εγώ πως είναι εις βάρος μου
Αυτό που με τρόμαζει περισσότερο από όλα είναι η αγάπη. Η αγάπη πληγώνει και πονάει ...
Το ίδιο συμβαίνει και με την φιλία.Μα άλλωστε δεν είναι και αυτή μια μορφή αγάπης ?Και όντως είναι . Όμως σε αντίθεση με αυτό που ονομάζουμε "αγάπη" πιστέυω σε αυτή. Ίσως με τον τρόπο μου.
Αλλά τι σημασία έχει ? Οι άνθρωποι κοιτούν μονο ο,τι τους βολεύει να βλέπουν, το επιφανειακό
Σκληρό, σχέδον απάνθρωπο. Όμως αυτό δεν αλλάζει όσο και αν έχω προσπαθήσει στο παρελθόν
Το μόνο που επιζητ'ω είναι π'εντε λ'επτα ηρεμίας , μοναξιάς, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο...
Στο μυαλό μου έρχονται συνέχεια αυτές οι λέξεις , αυτές οι έννοιες ...
Το να καταφέρω να ζήσω σε αυτές ? Σχεδόν ακατόρθωτο... Και αν το καταφέρω ? τι ? τι γίνεται μετά ?
Αυτό το μετά με τρόμαζε απο μικρό παιδί. Αν και τα χρόνια πέρασαν αυτός ο τρόμος παραμένει έχει ριζωθεί μέσα μου και δεν γίνεται τίποτα πλέον .
Ίσως εγώ θέλω να συμβεί αυτό ... Ποιός ο λόγος ? Μακάρι και να ήξερα και όπως φαίνεται δεν θα μάθω ποτέ. Αλλά δεν χρειάζεται τι σημασία έχει ? Το αποτέλεσμα μετράει δυστυχώς για εμένα...