Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Τα λέγαμε *

Γνωρίζονταν καιρό , καλά παιδιά και οι δύο δεν μπορείς να πεις διαφορετικοί μεν αλλά καλοί , εκ πρώτης όψεως ανοιχτοί άνθρωποι όμως μοναχική η μια και δέσμιος του εαυτού του ο άλλος .
Οι έραστες μας δεν κράτησαν για πάνω απο μία ώρα , θα έλεγες καλύτερα να μην γινόταν ποτέ , μερικά πράγματα καλύτερο θα είναι να μένουν στην σφαίρα της φαντασίας παρά να γίνονται πράξη .
Κάπου εκεί μπερδευτήκαν τα λόγια της πρωταγωνίστριας που μάλλον για κομπάρσα θα έκανε. Δεν είναι εύκολο να μαντέψω τα συναισθήματα κανενός απο τους δύο . Πως είναι να φεύγεις μες στην άγρια νύχτα πετώντας απλά ένα " τα λέγαμε" ? Πως είναι να μένεις πίσω σκεφτόμενη την κλασσική πλέον καραμέλα "δεν φταίς εσύ , φταίω εγώ " και ξέροντας πως φταίνε και οι δυο για διαφορετικούς λόγους, άγνωστους .


* ναι, για εσένα λέω